Technologia cięcia szkła wodą pozwala uzyskać precyzyjne krawędzie i dowolne kształty bez ryzyka przegrzania materiału. W wielu branżach jest to metoda preferowana, zwłaszcza przy obróbce szkła laminowanego, zbrojonego czy dekoracyjnego. Jednak w przypadku szkła hartowanego technologia ta staje się bezużyteczna – materiał pęka natychmiast po rozpoczęciu procesu.
Czym jest szkło hartowane?
Hartowanie to proces, w którym tafla szkła jest podgrzewana do temperatury około 600–650°C, a następnie gwałtownie schładzana strumieniem zimnego powietrza. W wyniku tego zabiegu w zewnętrznych warstwach powstają naprężenia ściskające, a w wewnętrznych – rozciągające.
Efekt:
- Zwiększona wytrzymałość mechaniczna – nawet 4–5 razy większa niż w zwykłym szkle.
- Odporność na uderzenia i temperaturę – szkło może wytrzymać krótkotrwałe nagrzanie do około 250°C.
- Bezpieczne rozbicie – po pęknięciu materiał rozpada się na drobne, nieostre fragmenty.
Właśnie te właściwości sprawiają, że szkło hartowane jest popularne w budownictwie, meblarstwie i przemyśle motoryzacyjnym.
Dlaczego waterjet niszczy szkło hartowane?
Podczas cięcia szkła wodą na powierzchnię działa strumień wody pod ciśnieniem nawet 4 000–6 000 barów. Dla większości materiałów to bezpieczna wartość, ale w przypadku szkła hartowanego powoduje natychmiastowe rozładowanie naprężeń wewnętrznych. Gdy strumień przebija pierwszą warstwę, równowaga w strukturze zostaje zaburzona – szkło reaguje gwałtownym pęknięciem, często jeszcze zanim cięcie zostanie rozpoczęte. Nie ma znaczenia, czy ciśnienie jest zmniejszone, czy używa się ścierniwa o drobnej granulacji. Nawet niewielka ingerencja w strukturę hartowanego szkła prowadzi do jego całkowitego rozbicia.
Alternatywy dla cięcia szkła hartowanego
Jeżeli konieczne jest uzyskanie konkretnego kształtu, jedyną możliwością jest wykonanie cięcia przed procesem hartowania. Po wycięciu szkło można dalej obrabiać – wiercić otwory, fazować krawędzie, szlifować – a następnie poddać hartowaniu. W ten sposób zachowuje się wymaganą formę i trwałość materiału.
Dla projektów, które nie mogą być hartowane po obróbce, stosuje się inne rozwiązania:
- szkło laminowane – kilka warstw szkła połączonych folią, które daje zbliżony efekt bezpieczeństwa,
- szkło chemicznie wzmacniane – uzyskuje odporność dzięki wymianie jonowej, bez utraty możliwości cięcia.
Podsumowanie
Technologia cięcia szkła wodą sprawdza się w większości rodzajów szkła, ale nie w hartowanym. Jego wewnętrzna struktura, utrwalona wysoką temperaturą i szybkim chłodzeniem, nie toleruje żadnej ingerencji. Nawet delikatny strumień wody o wysokim ciśnieniu prowadzi do całkowitego zniszczenia tafli. Dlatego każdy projekt wymagający dokładnego formowania szkła powinien być zaplanowany z wyprzedzeniem – zanim materiał trafi do pieca hartowniczego.